نقطه ای خیره شده وپلک نمی زند به نظر در دنیایی دیگر سیر میکند.مردی اورا نظاره میکند ولی جرات ندارد اورااز این رویا دربیاورد.چند دقیقه دیگر سپری میشود و مرد طاقش تمام شده و میگوید : ببخشید آقای دکتر مریض من اورژانسی است ویزیتش نمی کنید ؟!

 دکتر یکدفعه مثل کسی که ناگهانی از خواب بپرد قلم خود را روی کاغذ به حرکت در میاورد و با چشمانی حاکی از یک خستگی روحی رو به مرد کرده میگوید شما امری داشتید !!.مرد این بار کمی با تندی تکرار میکند : آقای دکتر کی میخواهید بیمار منو ویزیت کنید ناسلامتی اینجا اورژانس است  ؟! دکترکمی خود را جمع و جور میکند و پاسخ میدهد ببخشید الساعه بیمار شما را می بینم و بیمار مرد را ویزیت و درمان میکند و بجای خود برمیگردد. اما این بار مرد همراه بیمار،بفکرفرو میرود واز خود سوال میکند آیا دکترها هم مشکلی میتوانند داشته باشند ؟ حتمابه خاطر ماه رمضان و روزه  داری با این همه فشار کاری ، ضعف کرده است !!  ولی  آخه دکترها که کمبودی ندارند !! همه چیز در این کشور مال دکترهاست : نام نیکو ، پول بی حساب ، پرستیزبالای اجتماعی ، مسافرتهای خارج کشور، ماشین مدل بالا ، خانه اعیانی بالای شهر، زوج زیبا وازدواج معقولانه از خانواده بزرگ و مرفه ، ..... پس چرا پزشک معالج بیمارش چنین در رویاهایش غوطه ورشده بود. مرد همراه بعد درمان بیمارش، بالای سر پزشک آمده و میگوید : آقای دکترمعذرت می خواهم یک سوال خصوصی از شما داشتم البته منو ببخشید شما چند دقیقه قبل به چه چیزی فکر می کردید ؟ و.....مرد سرش را پایین انداخته و سکوت میکند .دکتر به آرامی سرش را بلند کرده و با یک لبخند تلخ با یک کم غرورمانده از گذشته جواب میدهد : دوست من به چیزی فکر نمیکردم !! وآرام به کار خود ادامه میدهد . ولی در دلش به آنچه که در ذهنش مرور میکرده دوباره فکر میکند که خدایا سالها از جیب پدرو مادرش خورده ولی آلان با سن بالا به علت رفتن به سربازی وگذراندن طرح اجباری پزشکان در مناطق بد و آب هوا، حتی قادر نیست همسرتازه عقدکرده اش را در خانه مناسب در منطقه مناسب اسکان دهد. به بی ماشینی رضایت داده ولی تحمل کارهمسرش را بخاطر تامین هزینه های کمرشکن روزانه را  نداشته واز اینکه درکشوری با هزاران میلیارد دلارسرمایه های مختلف خدادادی مثل نفت و گاز ومعادن وتجارت مناسب منطقه ای زندگی نامناسبی دارد،

ناراحت و نگران نسل آینده اش است و برای همسرش فقط توپوگرافی یک زندگی در خوروشان یک پزشک روی نقشه یک  دنیاو کشور خیالی دیگرترسیم میکند که در آینده نه چندان دور، انشاالله در آن کره خیالی بتوانند به خواسته های به حق و حداقلهایی در حد یک فرد تحصیل کرده و باهوش دست یابند.همگان میدانیم  اصولاوضع پزشکان مثل تمام کشورهای مترقی ،غیر ازافغانستان ( برادرناتنی تریاکی) یا تاجیکستان (برادرگرسنه ) بایستی خوب ودر شان زبده ترین افراد یک کشور که بیشترین عمر خود را در راه تحصیل علم و نجات انسانها از آلام جانسوزسپری کرده اند، باشد.ولی افسوس و هزاران دریغ که چنین سرمایه های به جای قرار گرفتن در مکان مناسب تحقیق و ارتقا سلامتی جامعه ،ناچارا فقط به فقط به فکر تامین حداقلهای برای زنده ماندن در این کشور بظاهر ثروتمند هستند !! . واقعا معلوم نیست با این وضع مدیریتی کشورما ، به کجا میرویم. ولی آنچه مشخص است  درهیچ کجای دنیا چنین تراژدی در حال اجرا نبوده و نخواهد بود ودر این تراژدی مظلومترین ها افراد تحصیل کرده  بینوا و سررستشان پزشکان میباشند. در سیستم بهداشت  پزشکان عملا درحال هدررفتن وازبین رفتن هستند چونکه سیستم بهداشت در روستاها نیازمند افرادی  در حد یک کاردان بوده و پزشکان در این سیستم زندگی و وقتشان از بین رفته درواقع کسانی که از نزدیک با بهداشت سروکاردارند میدانند آموزشی که پزشکان فعلی در دانشگاههای علوم پزشکی می بینند به درد بهداشت وروستاها نمی خورد. به عبارتی دیگرمسئولین عمدا و دانسته  این نیروها را ازبین میبرند. به نظر برای سیستم بهداشت حداکثر وزیری در حد یک فوق لیسانس  بهداشت لازم بوده ودر این سیستم از پزشکان باید فقط برای مشورت و تدریس و ویزیت درساعات  مشخص  استفاده شود. برهمگا ن آشکار است پزشک خانواده در روستاها  چندان کارایی نداشته و تنها توانسته شغلی بخور ونمیرموقت برای پزشکان عمومی بوجود آورد . درسیستم درمان نیز پزشکان به نوعی دیگر  استثمار شده اند دراین سیستم با  برقراری قراردادهای  غیرمنصفانه ووابسته به پورسانت یا کارانه در بیمارستانها زندگی را بر پزشکان بسیار سخت کردند ه اند . البته دریافت این کارانه نیزوابسته به دادن پول ازطرف بیمه ها گردیده ،طوریکه پزشکان مخصوصا دراورژانسها وواحدهای ویژه علاوه براسترس کاری فوق العاده سخت ،استرس عدم دریافت کارانه را نیزدارند وگاها حتی در حد یک کارمند ساده  اداری نیزحقوق نگر فته وبا مشکلات عدیده ای گریبانگیرهستند.ازطرفی این مسایل دربخش خصوصی متاسفانه دوچندان است زیرا که مشکلات مالیات ،هزینه های مطب داری ،منشی ، شهرداری ، بیمه ها، تعرفه های پایین پزشکی دهها مشکل دیگر ...همه وهمه جزدلسردی برای این قشر بسیار تحصیل کرده و رنج کشیده !! چیز دیگری  به ارمغان نیاورده است . امید است خود پزشکان با همدلی و همسویی با یکدیگروبا یک برنامه دقیق در جهت مشکلاتشان قامهای موثری بردارند چونکه مطمئن باشند کسی در این کشور فریاد رس آنها نیست .روز پزشک برتمام جامعه سپیدپوش پزشکی ایران اسلامی مبارک باد......